nog meer campusverhalen

Voor degenen die tijd genoeg hebben, heb ik hier nog een stukje. Door het enorme cultuurverschil heb ik namelijk zoveel te schrijven over alles wat ik hier zie, dat ik eerst nog maar eens een stukje over dingen op de campus schrijf.
Ik begin hier meer gewend te raken, al is het werk op het lab nog erg wennen. Ik probeer elke dag m'n dagelijkse portie fruit binnen te krijgen door hier op de campus naar een fruit juice kraampje te gaan. Ze hebben er veel soorten vers fruit waar ze ter plekke een sapje van maken. Het is echt super lekker en kost slechts tussen de 11 en 25 eurocent per glas. Het is ook nog eens vlak bij mijn hostel en de mess, dus lekker makkelijk.
Het verblijf hier ervaar ik inmiddels wel als comfortabeler. Als je als verwende westerling ineens moet gaan douchen mbv 2 emmertjes, wordt dat natuurlijk niks. Gelukkig heeft het hostel toch wel een werkende douche, maar die wordt verder niet gebruikt. Er komt namelijk alleen koud water uit...
Verder heb ik bij het eten ook weer verbaasd toe zitten kijken hoe pittig ze hier alles eten. Iets wat ik alleen met veel rijst kan eten, gieten ze hier zo naar binnen. De Indiers vinden het eten hier nog niet pittig genoeg, dus staat er nog een extra schaal pepertjes waarvan ze er nog 1 a 2 per persoon per maaltijd eten. Alsof het gewoon paprika is. Salade bij de maaltijd zijn ook gewoon in vieren gesneden uien en soms nog komkommer erbij. Geen sla ofzo met een paar stukjes ui zoals bij ons.
Ik heb laatst ook een paar kopieen van wat documenten moeten maken. Er is hier een speciale 'winkel' voor het printen en kopieeren van documenten op de campus. Er staan 3 kopieeerapparaten op ongeveer het oppervlak van onze WC (thuis in Eindhoven) met in het midden 1 poppetje die alle opdrachten uitvoert. De boekwinkel op de campus is ook een beetje vergelijkbaar. Het staat vol met metershoge boekenkasten waar je nog net tussendoor kan lopen. Als je iets van een hogere plank nodig hebt 'klimt' een van die apen (Indiers) in de kasten om het voor je te pakken.
Op het lab moet ik er vooral rekening mee houden dat ik van alle materialen zo min mogelijk gebruik en als het kan iets hergebruik. Als glaswerk bv. kapotvalt maar alleen de hals van een erlenmeyer breekt af, blijf je dat natuurlijk gewoon gebruiken. Er 'is' namelijk geen geld voor een nieuwe. En zo gaat het met meer dingen hier die ik uit automatisme na gebruik in de prullenbak/ chemisch afval gooi. Ook is hier op het lab geen gecontroleerde temperatuur en luchtvochtigheid (in Eindhoven is de temperatuur en luchtvochtigheid op het lab het hele jaar door constant), dus kon ik zaterdagmiddag niet meer verder omdat het buiten regende. Wat vervelend nou, had ik ineens een vrije zaterdagavond...

Groetjes vanuit India