Hampi

Na een week hard werk had ik ineens de mogelijkheid 2 dagen vrij te nemen. Mijn begeleider ging namelijk voor 4 dagen naar huis. Zodra ik dat hoorde (vrijdagavond) heb ik een busticket naar Hampi geboekt. Zondag heb ik nog de hele dag gewerkt en 's avomds om half 10 heb ik de stadsbus naar HET busstation van Bangalore genomen. Na even zoeken en rondvragen bleek dat er direct naast het busstation van de stadsbussen nog een busstation was voor de maatschappij waar ik mijn bus geboekt had. Het geheel is echt gigantisch groot en een grote chaos en drukte (ook om 11 uur 's avonds). Gelukkig had ik mijn bus op tijd gevonden.
De heenreis duurde 7,5 uur, maar door het enorm slechte wegdek en de vele drempels heb zelfs ik niet de hele reis rustig kunnen slapen. 's Ochtends om half 7 kwam ik uiteindelijk aan op het busstation van Hampi. Aangezien ik de enige blanke in de bus was, werd ik direct omringd door minstens 10 Indiers die mij een tuk-tuk, kamer of rondleiding door het stadje aan wilden smeren. Uiteindelijk ben ik met een Indier die goed Engels sprak meegelopen. Hij zou mij naar een goedkope overnachtingsplek brengen en het was ook goed als ik alleen maar zou kijken. Natuurlijk was de prijs 3 keer zo hoog toen ik bij de kamer kwam, die heb ik dus niet genomen. Daarna heeft hij mij nog 5 andere kamers laten zien voordat ik er eindelijk eentje vond waar ik tevreden mee was. Na me even opgefrist te hebben en op m'n kamer ontbeten te hebben met zelf meegenomen muesli ben ik het stadje in gegaan. Ik heb te voet een heleboel ruines die tegen het stadje aan liggen bekeken. Tegen 10 uur ('s ochtends) was ik weer in de hoofdstraat en bij de tourist inof. Ik heb toen besloten met een guided fietstocht mee te gaan. We waren met 2 Fransen, 4 Spanjaarden, de gids en ik. De meeste ruines liggen in 2 gebieden, het Royal centre en Sacred Centre. We hebben de belangrijkste (gratis) ruines bezichtigd. Het geheel is erg indrukwekkend. Overal waar je kijkt zie je ruines, sommige onderhouden anderen met rust, en enorme rotsblokken. Daartussen liggen plantages met banenenbomen omgeven door kokospalmen en suikerrietplantages. Omdat we met de fiets waren hebben we dat ook allemaal rustig kunnen bekijken. Daarna zijn we in Hampi gaan lunchen met de hele groep. Dat Franse meisje en ik waren echter de enige die Indiaas gegeten hebben, de anderen hadden allemaal spaghetti. Ik had een super lekker cashewnotencurry met roti (beetje brood/wrap-achtig), geserveerd op een bananenblad. Vanaf het restaurant hadden we een prachtig uitzicht over de rivier en het omliggende landschap. Die middag hebben we de rondleiding te voet voortgezet en nog een aantal andere tempels bekeken. Onderweg kom je allemaal mensen tegen die foto's van je maken, sommigen gevraagd, anderen ongevraagd. Of ze komen naar je toe of je een foto van hun wilt maken, die ze dan natuurlijk op het schermpje terug willen zien. Is af en toe wel leuk, maar je kan er met gemak een hele dag mee vullen. Na deze lange dag ben ik teruggegaan naar m'n kamer om me weer een beetje op te frissen (is namelijk de hele dag zweten omdat het zo warm is). Het viel me al op dat het erg donker was in de wijk van mijn guesthouse, toen ik daar aankwam bleek er dus geen electrischiteit te zijn. Dit is schijnbaar normaal, dus toen ik aankwam hebben ze snel een olielampje voor mij aangestoken zodat ik toch nog wat kon zien. 's Avonds ben ik naar een restaurantje met dakterras gegaan, waardoor ik een mooi uitzicht op de enige tempel die nog in gebruik is had. Daar was ik aangeschoven bij een Engelsman en later kwam zijn vriend ook nog. Erg gezellig en voor het eerst iets anders dan rijst gegeten sinds ik hier ben, namelijk pizza! Helaas was er in het hele dorpje geen bier verkrijgbaar. Die avond ben ik al om half 11 naar bed gegaan en heb ik heerlijk geslapen.
Op mijn tweede dag in Hampi ben ik 's ochtends eerst naar de top van Matanga Hill gegaan. Dit gaf een heel mooi uitzicht op het plaatsje en de omgeving. Echt overal waar je kijkt zie je tussen de grote stenen, palmbomen en plantages ruines liggen. Boven op de berg bleek ook nog een tempeltje te liggen en in die tempel heb ik van een oud vrouwtje zo'n rode stip op m'n voorhoofd gekregen ter bescherming. Toen ik weer beneden was ben ik naar de enige tempel van het gebied gegaan die nog in gebruik is. Deze tempel (Virupaksha temple) ligt aan het einde van de hoofdstraat van Hampi. Veel Indiers gaan hier naartoe en nemen kokosnoten bloemen en weet ik veel wat mee. Je hebt dit ook nodig om sommige delen van de tempel te kunnen bezichtigen. Verder hadden ze ook nog een olifant in de tempel. Als je hem geld geeft zegent hij je door met z'n slurf je hoofd aan te raken. Verder geven veel mensen hem ook kokosnoot of banaantjes. Mooi om te zien hoe flexibel zo'n slurf is en hoe varbazingwekkend goede fijne motoriek daar in zit.
Na een snelle lunch ben ik gaan wandelen naar de oversteekplek naar Anegundi. Was een mooie wandeling langs nog meer ruines en bananenbomen.Daar ben ik overgestoken met een soort bootje dat een beetje op een halve kokosnoot leek. Er gingen ook nog 2 motoren mee op het bootje en na elke overtocht moest hij leeggeschept worden omdat hij toch niet zo heel goed waterdicht is. In Anegundi vind je ook weer allemaal ruines midden in het dorpje en overal omheen. Ook heb ik hier voor het eerst rijstvelden gezien. In het dorpje was de school blijkbaar net uit, waardoor ik omringd werd door kindjes in schooluniform. Ze vinden het echt helemaal geweldig als je naar ze zwaait of gedag zegt en al helemaal als je ze een handje geeft. Wel vragen veel kindjes of je een pen voor ze hebt, maar helaas. Na een tijdje ben ik weer verder gelopen en via de weg (parallel aan de rivier) naar het volgende plaatsje gelopen. Gelukkig verkopen ze overal onderweg wat snoep en drinken, want met deze temperaturen is het echt zweten. Na door nog een dorpje gelopen te zijn kwam ik bij een berg/heuvel met daarbovenop ook weer een tempel. Deze had ik vanaf Hampi al gezien, dus ook hier ben ik weer naar boven geklommen om van het prachtige uitzicht te kunnen genieten. Onderweg naar beneden kwam ik weer 3 Indiase jongens tegen die graag met mij op de foto wilden. Heb ik toen maar weer gedaan. Uiteindelijk was het maar goed dat ik met hun aan de 'praat' geraakt was, want ik wist niet meer hoe ik terug naar Hampi moest. Hun moesten daar gelukkig ook heen en hebben mij, via een doolhof van weggetjes in een dorpje en tussen plantages door, begeleid naar een oversteekplek met nog kleinere bootjes. Hier had ik wat problemen om een redelijke prijs te regelen, maar uiteindelijk toch van 150 naar 30 roepee's gekregen. Inmiddels was de dag al bijna voorbij en ben ik m'n spullen op gaan halen in het guesthouse. De kamer die ik daar huurde was echt groot en luxe vergeleken met het huisje waar de gastvrouw met haar familie woonde. Die vrouw was echt super aardig en het was ook geen probleem dat ik de kamer vanaf maandagochtend 7 uur tot dinsdagavond 7 uur had. Ik heb uiteindelijk nog in een restaurantje met dakterras dat links uitzicht op de tempel en rechts uitzicht op de rivier had gegeten. Tijdens het eten kwam ook nog eens heel familie aap met jongen op de daken van de huizen daarnaast zitten, dus heb ik mij prima kunnen vermaken met spelende aapjes kijken. Helaas moest ik toen mijn bus gaan halen en begon de hobbelige terugweg van ruim 8 uur. 's Ochtends om half 5 werd ik in de buurt van het busstation van Bangalore afgezet en natuurlijk weer direct omringd door tuk-tuk chauffeurs. Ik heb m'n tas goed vastgehouden (anders pakken ze je tas zodat je wel met hun tuk-tuk meemoet) en ben op zoek gegaan naar het busstation. Zelfs op het busstation bleven ze me nog achtervolgen, maar gelukkig stond er een bus klaar die mij naar het instituut kon brengen. Voordat ik woensdag ben gaan werken heb ik nog even wat geslapen.
Verder heb ik afgelopen week nog iets (zeker voor mij) heel bijzonders gedaan. Ik ben naar een bijeenkomst van de Rotary club in Bangalore geweest. Via het instituut was ik als gast uitgenodigd voor de bestuurswissel van de dames Rotary club. Het was wel leuk om mee te maken, want vanwege deze speciale happening begon de avond met dans en zang en werd de bijeenkomst afgesloten met een lekker Indiaas etentje. Als bedankje voor m;n komst heb ik ook nog een schaaltje chocolaatjes gekregen, dus eenmalig was dit wel geslaagd.
M'n volgende vrije dag zal 26 juli zijn, want dan komen m'n ouders voor 3 weken naar India. In hun tweede week ga ik een weekje met hun mee reizen. Daar kijk ik nu al naar uit.

Ik kan hier in India post ontvangen op het volgende adres:

Yvette Goedegebure
Room no. LR-89
Rohini Girls Hostel
Indian Institute of Science (Tata Institute)
Bangalore - 012
Karnataka, India

Post vanuit NL is ongeveer een week onderweg. Een telefoon heb ik hier niet (ook niet m'n Nerderlandse gsm).

PS: Bedankt voor alle leuke berichtjes die jullie op m'n site achterlaten.